Styl industrialny jest dziś, obok stylu skandynawskiego, jednym z ulubionych sposobów aranżacji wnętrz. Chętnie sięgają do niego zarówno projektanci, jak i amatorzy, którzy urządzają się samodzielnie. Mimo, iż ta ?przemysłowa? stylistyka naturalnie osadzona jest w charakterystycznych, pofabrycznych wnętrzach, można pokusić się o przeniesienie jej do jednorodzinnego domu na przedmieściach, a nawet do mieszkania w blokach.
Styl industrialny widuje się obecnie nie tylko w loftach. Aranżacje tego typu coraz częściej wypełniają także wnętrza kamienic lub kilkupoziomowych mieszkań. Co prawda clou tej stylistyki stanowi niczym nieskrępowana, surowa przestrzeń, ale są też pewne industrialne elementy, które da się odtworzyć nawet w małej kawalerce ? charakterystyczna kolorystyka, użyte w aranżacji materiały, struktury i dodatki.
Czym charakteryzuje się styl industrialny?
Łatwo odpowiedzieć, gdy sięgnie się do jego genezy. Styl industrialny nie był przez nikogo wymyślony – powstał w sposób naturalny, gdy w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku w Nowym Yorku artyści zaczęli adaptować na swoje pracownie (i mieszkania jednocześnie) stare, opuszczone budynki fabryczne. Ponieważ środowisko to nie było zazwyczaj zamożne, do aranżacji tych przestrzeni wykorzystywano niejednokrotnie to, co we wnętrzu pozostało po jego dawnej historii. Surowe ściany, odkryte cegły i różnego rodzaju instalacje, betonowe stropy, ciężkie, fabryczne lampy, drewniane palety, skrzynie, metalowe regały. Nie wieszano firanek i nie stawiano ścianek działowych. Była to zazwyczaj jedna, duża i wysoka oraz niezbyt uporządkowana przestrzeń z olbrzymimi oknami, w której dominowała prostota i ? jak to w fabryce ? dość surowa, przybrudzona kolorystyka, dobrze uwydatniająca wszystkie nieprzyjazne, ?chropowate? faktury wnętrza.
Od tego się zaczęło? Dziś styl industrialny odtwarza się zwykle przy pomocy materiałów świetnie imitujących ową surowość. Jeśli komuś się marzy ściana z cegieł, może ją mieć dzięki odpowiednim płytkom ceramicznym, na podłodze można świetnie odwzorować surowy beton, za pomocą dobrze dobranego gresu, meble można stylizować na rdzawometalowe przy pomocy okładziny itd.
Salon w tylu industrialnym
Fot. Ceramika Paradyż (kolekcja płytek Menfi).
Oto przykład nowoczesnego salonu zaaranżowanego w stylu industrialnym, choć nie w loftach. Najbardziej charakterystyczne elementy to kolorystyka, faktury i dodatki. W aranżacji dominują metal i szkło, ?chropowate? powierzchnie? i industrialne ?dekoracje?. Podłoga oraz ściana przy szklanym kominku pokryte są płytkami dużego formatu, których powierzchnia wygląda jak stara, przerdzewiała blacha. Do tego szklany stolik na metalowych nogach, designerskie oświetlenie (żarówki wiszące na długich kablach), biel ścian kontrastująca z ?przybrudzonym? kolorem kanapy i pełna surowość w warstwie dekoracyjnej. Niebanalna kompozycja, w której na pierwszy plan wysuwa się kreatywna ekstrawagancja i miejski artyzm.
Styl industrialny w skrócie
- Dominacja materiałów ?przemysłowych? (szkło, beton, stal).
- ?Fabryczna? kolorystyka (stalowe szarości, ceglane, rdzawe brązy, czerń, brudna biel).
- Nieprzyjazne, chropowate, szorstkie faktury (ścian, obić).
- Niewiele mebli, mało dekoracji – prosta, surowa stylistyka wyposażenia (metalowe regały, szklane stoliki, skórzane sofy, drewniane skrzynie, ciężkie, przemysłowe lampy).
- Mocno eksponowane cegły (także w kolorze białym lub szarym), rury, beton, stropy?
***
Płytki do wnętrz industrialnych odzwierciedlające powierzchnie ceglane, betonowe i metalowe na www.paradyz.com